04-10-2018, 00:00
Wydaje się, że jest to pytanie z gatunku podchwytliwych. Ubrania robocze, logicznie rzecz ujmując, powinny podlegać pewnym normom, które określone są właściwymi przepisami. Odzież ochronna ma wszak spełniać konkretną i istotną funkcję, związaną z zachowaniem pewnych walorów technicznych, a te zawsze wiążą się z właściwymi normami. Właściwe parametry techniczne ubrań roboczych oraz odzieży ochronnej zostały określone w Polskich Normach.
Jaka odzież robocza dla kogo potrzebna?
W normie zostały podane wymagania, które dotyczą ubrań roboczych w zależności od ich przeznaczenia. Zdefiniowano ponadto podstawowe pojęcia związane z odzieżą roboczą. Wymagania niezbędne przy produkcji, projektowaniu oraz ocenie ubrań roboczych dotyczą technologii konfekcjonowania, podstawowych wymiarów, właściwości technicznych oraz użytkowych materiałów i dodatków.
Oględnie ujmując temat, zawsze należy brać pod uwagę warunki i charakter pracy wykonywanej przez danego pracownika, który będzie wyposażony w odzież ochronną. Ubranie robocze powinno być dostosowane do płci i wymiarów pracownika, uwzględniać dynamikę ruchu wykonywanego podczas pracy, zapewniać bezpieczeństwo przy maszynach (poprzez eliminację luźnych elementów) i odpowiednio zakrywać ciało pracownika.
Ponadto należy określić, na jakie zabrudzenia narażone jest ubranie robocze, a także czy, i w jakim stopniu, ma chronić przed wpływami atmosferycznymi i pogodowymi.
Poza wspomnianą już normą często przywołuje się normę PN-EN ISO 13688:2013-12 Odzież ochronna - Wymagania ogólne (zastąpiła ona normę PN-EN 340:2006). Określono w niej ogólne wymagania, które związane są z wykonaniem, zakresem ergonomii, nieszkodliwością materiałów, oznaczaniem wielkości, procesem starzenia, kompatybilnością i znakowaniem odzieży ochronnej oraz informacji, które producent musi dostarczyć wraz z wyrobem.
Zgodnie z przepisami ubrania robocze są uznawane za środki ochrony indywidualnej o prostej konstrukcji – czyli środki ochrony indywidualnej kategorii 1.
Takie środki są przeznaczone do ochrony przed czynnikami mechanicznymi o powierzchownych skutkach, środkami czyszczącymi o słabym działaniu, zagrożeniem związanym z manipulacją gorącymi przedmiotami o temperaturze wyższej niż 50 stopni Celsjusza, czynnikami atmosferycznymi (z wyłączeniem ekstremów), słabymi uderzeniami i drganiami oraz światłem słonecznym.
Takie ubrania nie wymagają oceny typu WE i oznakowania CE.
Podstawa prawna
W Internecie można znaleźć uzasadnienie prawne wynikające z przepisów dotyczących odzieży roboczej (źródło: portalprawo.pl BHP – PYTANIA i ODPOWIEDZI z dnia 15.12.2015, autor – Roman Majer):
„Odzież robocza to odzież zabezpieczająca lub zastępująca odzież własną pracownika w warunkach, w których nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia. Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:
- jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
- ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bhp.
Odzież robocza dostosowana jest do wykonywanej pracy. Odzież robocza może wystąpić w wersji nieocieplanej oraz ocieplanej. Jest ona wykonywana z różnych materiałów, najczęściej bawełny lub mieszanek tworzyw sztucznych z bawełną. Odzież robocza nie podlega obowiązkowej certyfikacji. Nie jest więc wymagane specjalne oznakowanie odzieży roboczej.
Odzież robocza powinna być zgodna z PN-P-84525:1998 – wersja polska Odzież robocza -- Ubrania robocze.”
Jak widać, właściwe parametry są łatwe do sprawdzenia, a ich stosowanie jest oparte na odpowiednich przepisach wynikających z praktyk BHP.
Artykuł sponsorowany
Podobne artykuły
Komentarze